Jujuba pospolita (Ziziphus jujuba) sadzonka 2 letnia

39,99

Jujuba pospolita – Głożyna Pospolita

(Ziziphus Jujuba)

Krzew lub niskie, kolczaste drzewo z rodziny szakłakowatych, dorastające w naturalnych warunkach (Europa południowa, Indie, Himalaje, Chiny) do 8 metrów wysokości. Kwiaty silnie pachnące, drobne, zielono-białe, zebrane w baldachokształtne kwiatostany. Jujuba została udomowiony na subkontynencie indyjskim już 9000 lat p.n.e. W odróżnieniu od większości innych gatunków tego rodzaju, toleruje dość chłodne zimy, żyjąc w temperaturach do około -15°C. Umożliwia jej to występowanie na siedliskach pustynnych, gdzie temperatury w nocy są aż tak niskie, za to w okresie letnim nie ma temperatury która byłaby dla niej zbyt wysoka, musi mieć tylko dostęp korzeniami do podziemnych strumieni. Roślina najczęściej uprawiana ze względu na jadalne owoce, przypominające w smaku jabłka, które są również surowcem leczniczym. Owoce koloru czerwonego (około 2,5 cm wielkości) dojrzewają na drzewie z którego opadły już liście, przeważnie późną jesienią lub zimą.

Kwiaty ze względu na zapach od którego jak mówi się w Himalajach i Karakorum „można się zakochać” są wpinane we włosy lub kapelusze przez młodzież z tamtejszych regionów. W tradycyjnej chińskiej ceremonii ślubnej, jujubę często umieszcza się w sypialni nowożeńców jako talizman na płodność. W Bhutanie liście są wykorzystywane jako potpourri, aby pomóc utrzymać domy tamtejszych mieszkańców pachnące, świeże i czyste. Roślina uprawiana min. w Japonii, gdzie potocznie mówi się o nich daktyle chińskie. Owoce są spożywane także po ugotowaniu, wysuszeniu lub w marynacie. Świeżo zebrane, jak również kandyzowane lub suszone owoce są często spożywane jako przekąska, lub dodatek do herbaty. W Chinach z owoców produkuje się soki, wino i ocet. Jujuby są czasem konserwowane przez przechowywanie w słoiku wypełnionym „baijiu” (chiński alkohol) mówi się, że są pomocne przy przeziębieniu. W Libanie, Persji, Azerbejdżanie, Pakistanie świeże lub suszone owoce są spożywany jako przekąska lub deser po posiłku.

Jest adaptogenem. Najczęściej owoce ale również liście, kora i korzenie są używane w chińskiej i koreańskiej tradycyjnej medycynie, jest tam jedną z najważniejszych roślin leczniczych. Uważa się że łagodzą stres, tradycyjnie są używane ze względu na swoje właściwości przeciwgrzybicze, antybakteryjne, przeciwwrzodowe, przeciwzapalne, uspokajające, przeciwskurczowe, hipotensyjne, antyoksydacyjne, immunostymulujące.

Owoce są lekko śluzowate, bardzo kojące na ból gardła i dlatego były często używane w przemyśle farmaceutycznym w leczeniu bólu gardła. Ziziphin, związek zawarty w liściach jujuby, hamuje zdolność do postrzegania słodkiego smaku u ludzi. Przyczynia się do oczyszczania krwi, na przeziębienie, działa leczniczo na wątrobę. Stosowana na bóle i problemy żołądkowe. Zawarte w niej substancje (zwłaszcza tujon) działają przeciwpasożytniczo (spowalnia rozwój bakterii, działanie przeciwrobaczne).

Cena dotyczy 2 letniej sadzonki w doniczce.

Brak w magazynie

Opis

Jujuba pospolita – Głożyna Pospolita

(Ziziphus Jujuba)

Krzew lub niskie, kolczaste drzewo z rodziny szakłakowatych, dorastające w naturalnych warunkach (Europa południowa, Indie, Himalaje, Chiny) do 8 metrów wysokości. Kwiaty silnie pachnące, drobne, zielono-białe, zebrane w baldachokształtne kwiatostany. Jujuba została udomowiony na subkontynencie indyjskim już 9000 lat p.n.e. W odróżnieniu od większości innych gatunków tego rodzaju, toleruje dość chłodne zimy, żyjąc w temperaturach do około -15°C. Umożliwia jej to występowanie na siedliskach pustynnych, gdzie temperatury w nocy są aż tak niskie, za to w okresie letnim nie ma temperatury która byłaby dla niej zbyt wysoka, musi mieć tylko dostęp korzeniami do podziemnych strumieni. Roślina najczęściej uprawiana ze względu na jadalne owoce, przypominające w smaku jabłka, które są również surowcem leczniczym. Owoce koloru czerwonego (około 2,5 cm wielkości) dojrzewają na drzewie z którego opadły już liście, przeważnie późną jesienią lub zimą.

Kwiaty ze względu na zapach od którego jak mówi się w Himalajach i Karakorum „można się zakochać” są wpinane we włosy lub kapelusze przez młodzież z tamtejszych regionów. W tradycyjnej chińskiej ceremonii ślubnej, jujubę często umieszcza się w sypialni nowożeńców jako talizman na płodność. W Bhutanie liście są wykorzystywane jako potpourri, aby pomóc utrzymać domy tamtejszych mieszkańców pachnące, świeże i czyste. Roślina uprawiana min. w Japonii, gdzie potocznie mówi się o nich daktyle chińskie. Owoce są spożywane także po ugotowaniu, wysuszeniu lub w marynacie. Świeżo zebrane, jak również kandyzowane lub suszone owoce są często spożywane jako przekąska, lub dodatek do herbaty. W Chinach z owoców produkuje się soki, wino i ocet. Jujuby są czasem konserwowane przez przechowywanie w słoiku wypełnionym „baijiu” (chiński alkohol) mówi się, że są pomocne przy przeziębieniu. W Libanie, Persji, Azerbejdżanie, Pakistanie świeże lub suszone owoce są spożywany jako przekąska lub deser po posiłku.

Jest adaptogenem. Najczęściej owoce ale również liście, kora i korzenie są używane w chińskiej i koreańskiej tradycyjnej medycynie, jest tam jedną z najważniejszych roślin leczniczych. Uważa się że łagodzą stres, tradycyjnie są używane ze względu na swoje właściwości przeciwgrzybicze, antybakteryjne, przeciwwrzodowe, przeciwzapalne, uspokajające, przeciwskurczowe, hipotensyjne, antyoksydacyjne, immunostymulujące.

Owoce są lekko śluzowate, bardzo kojące na ból gardła i dlatego były często używane w przemyśle farmaceutycznym w leczeniu bólu gardła. Ziziphin, związek zawarty w liściach jujuby, hamuje zdolność do postrzegania słodkiego smaku u ludzi. Przyczynia się do oczyszczania krwi, na przeziębienie, działa leczniczo na wątrobę. Stosowana na bóle i problemy żołądkowe. Zawarte w niej substancje (zwłaszcza tujon) działają przeciwpasożytniczo (spowalnia rozwój bakterii, działanie przeciwrobaczne).

Cena dotyczy 2 letniej sadzonki w doniczce.