Kowniatek nadmorski, koper morski, babia sól nadmorska

(Crithmum maritimum)

Bylina z rodziny selerowatych (Apiaceae) jest to jedyny przedstawiciel rodzaju kowniatek, osiąga zwykle 15–50 cm wysokości, kwiaty są żółtawo-zielone.

Rośnie dziko na wyspach Makaronezji, wybrzeżach Morza Śródziemnego i Czarnego oraz wzdłuż atlantyckich wybrzeży Europy Zachodniej po Szkocję i Holandię na północy. Poza tym roślina jest uprawiana w różnych częściach świata (m.in. w Stanach Zjednoczonych i Anglii).

Zasiedla skaliste brzegi mórz, rzadziej także żwirowe i piaszczyste.

W XIX wieku koper morski był wysyłany w beczkach z wodą morską z Isle of Wight na rynek w Londynie pod koniec maja każdego roku.

W Anglii był od dawna uprawiany w ogrodach, gdzie łatwo rośnie na lekkiej, bogatej glebie, w pełnym słońcu.

Jednak jest tylko częściowo odporny na mróz i dlatego wymaga szczególnej ochrony, szczególnie zimą na zewnątrz.

Ze względu na charakterystyczne wymagania ekologiczne jest to perspektywiczna roślina warzywna, która może być uprawiana na glebach słonych.