Zimowy melon (Benincasa hispida) nasiona

5,50

Beninkaza szorstka, Zimowy melon
(Benincasa hispida)

Tropikalne pnącze, dorastające do 2, 5 m długości, należące do rodziny dyniowatych, uprawiane dla bardzo dużych owoców, które są spożywane jako warzywo. Roślina pochodzi z południowo-wschodniej Azji, obecnie jest tam szeroko uprawiana, już od około 2300 lat. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Benincasa. Kwiaty są żółte, duże i efektowne, jednopienne. Niedojrzały owoc ma gęsty biały miąższ, który jest słodki. Kiedy owoce dojrzewają, tracą włoski i zaczyna się na nich rozwijać woskowy nalot któremu zawdzięczają nazwę i który zapewnia im długą trwałość. Owoce osiągają do 80 cm długości, mogą być przechowywane do 12 miesięcy (dlatego nazywa się je zimowy melon). Niedojrzałe owoce są zbierane około tygodnia po kwitnieniu, owoce dojrzałe po dwóch lub trzech miesiącach, mogą osiągać do 40 kg. Z powodu szybkiego tempa wzrostu, mogą być również uprawiane w klimacie umiarkowanym. Młode pędy, kwiaty i liście rośliny mogą być spożywane jako warzywa. Prażone nasiona również są jadalne.

Młody niedojrzały owoc można jeść na surowo, owoce mogą być również marynowane w occie. Owoc jest stosowany do produkcji napojów owocowych, które mają bardzo charakterystyczny smak. Zwykle są słodzone karmelizowanym cukrem, który poprawia ich smak. W Azji Południowo-Wschodniej, napój ten jest powszechnie sprzedawany jako herbata z zimowego melona. Podawany na weselach, ma przynieść szczęście młodej parze. Jest powszechnie spożywany w krajach takich jak Chiny, jako jedno z niewielu dostępnych zimą warzyw. W kuchni wietnamskiej jest zwykle używany do zupy lub gulaszu. W kuchni chińskiej melony są używane w smażone lub przygotowywuje się z nich zupę, często serwowaną w wydrążonym owocu melona. Są również siekane i kandyzowanych jako cukierków (Tang Dong Gua), spożywanych na festiwalach Nowego Roku lub używanych jako wypełnienie do ciasta Sweetheart. Jest również używany jako baza w chińskich i tajwańskich ciastkach mooncakes podawanych z okazji Festiwalu Księżyca. Na Filipinach jest kandyzowany i używany na ciasto. Jest również składnikiem niektórych pikantnych zup i smażonych warzyw. W północnych Indiach i Pakistanie, warzywo jest również używane do przygotowania słodyczy o nazwie Petha. W Południowej kuchni indyjskiej, jest powszechnie używany do curry.

Wosk z powierzchni owoców służy do wyrobu świec.

Nasiona, owoce, liście i korzenie są w południowo-wschodniej Azji wykorzystywane na wiele sposobów, również jako lekarstwo. W Ajurwedzie wykorzystywany do zwiększenia apetytu, świeży sok jest stosowany do leczenia kamieni nerkowych. Nasiona gotowane w mleku i podaje się w celu zwiększenia produkcji spermy i poprawy ruchliwości plemników. Nasiona są stosowane w wietnamskiej medycynie ludowej jako środek moczopędny.

Brak w magazynie

Opis

Beninkaza szorstka, Zimowy melon
(Benincasa hispida)

Tropikalne pnącze, dorastające do 2, 5 m długości, należące do rodziny dyniowatych, uprawiane dla bardzo dużych owoców, które są spożywane jako warzywo. Roślina pochodzi z południowo-wschodniej Azji, obecnie jest tam szeroko uprawiana, już od około 2300 lat. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Benincasa. Kwiaty są żółte, duże i efektowne, jednopienne. Niedojrzały owoc ma gęsty biały miąższ, który jest słodki. Kiedy owoce dojrzewają, tracą włoski i zaczyna się na nich rozwijać woskowy nalot któremu zawdzięczają nazwę i który zapewnia im długą trwałość. Owoce osiągają do 80 cm długości, mogą być przechowywane do 12 miesięcy (dlatego nazywa się je zimowy melon). Niedojrzałe owoce są zbierane około tygodnia po kwitnieniu, owoce dojrzałe po dwóch lub trzech miesiącach, mogą osiągać do 40 kg. Z powodu szybkiego tempa wzrostu, mogą być również uprawiane w klimacie umiarkowanym. Młode pędy, kwiaty i liście rośliny mogą być spożywane jako warzywa. Prażone nasiona również są jadalne.

Młody niedojrzały owoc można jeść na surowo, owoce mogą być również marynowane w occie. Owoc jest stosowany do produkcji napojów owocowych, które mają bardzo charakterystyczny smak. Zwykle są słodzone karmelizowanym cukrem, który poprawia ich smak. W Azji Południowo-Wschodniej, napój ten jest powszechnie sprzedawany jako herbata z zimowego melona. Podawany na weselach, ma przynieść szczęście młodej parze. Jest powszechnie spożywany w krajach takich jak Chiny, jako jedno z niewielu dostępnych zimą warzyw. W kuchni wietnamskiej jest zwykle używany do zupy lub gulaszu. W kuchni chińskiej melony są używane w smażone lub przygotowywuje się z nich zupę, często serwowaną w wydrążonym owocu melona. Są również siekane i kandyzowanych jako cukierków (Tang Dong Gua), spożywanych na festiwalach Nowego Roku lub używanych jako wypełnienie do ciasta Sweetheart. Jest również używany jako baza w chińskich i tajwańskich ciastkach mooncakes podawanych z okazji Festiwalu Księżyca. Na Filipinach jest kandyzowany i używany na ciasto. Jest również składnikiem niektórych pikantnych zup i smażonych warzyw. W północnych Indiach i Pakistanie, warzywo jest również używane do przygotowania słodyczy o nazwie Petha. W Południowej kuchni indyjskiej, jest powszechnie używany do curry.

Wosk z powierzchni owoców służy do wyrobu świec.

Nasiona, owoce, liście i korzenie są w południowo-wschodniej Azji wykorzystywane na wiele sposobów, również jako lekarstwo. W Ajurwedzie wykorzystywany do zwiększenia apetytu, świeży sok jest stosowany do leczenia kamieni nerkowych. Nasiona gotowane w mleku i podaje się w celu zwiększenia produkcji spermy i poprawy ruchliwości plemników. Nasiona są stosowane w wietnamskiej medycynie ludowej jako środek moczopędny.