Opis
Żółta jeżówka
(Echinacea paradoxa)
Bush’s purple coneflower, Yellow coneflower
Wieloletnia, mrozodporna roślina zielna z rodziny Asteraceae. Ten gatunek jeżówki został po raz pierwszy opisany w 1913 r. , pochodzi z Missouri, Arkansas, Oklahomy i Teksasu, znajduje się na liście gatunków zagrożonych w stanie Arkansas. Nazwa Echinacea pochodzi od greckiego słowa echinos oznaczającego jeża, tyczy się to kolczastego środka kwiatów. Roślina osiąga od 50 do 80 cm wysokości, liście tworzą rozetę. Kwiaty mają intensywnie żółte, opadające płatki i słodki, przyjemny zapach, przyciągają pszczoły i motyle. Osiągają średnicę do 10 cm, ich środek jest wypukły, koloru miedziano-brązowego do czekoladowo-brązowego. Roślina kwitnie od lipca do października, zazwyczaj zakwita po raz drugi, usuwanie przekwitniętych kwiatów poprawia ogólny wygląd roslin. Jeśli zamierzamy zbierać nasiona należy pozostawić niektóre kwiaty do całkowitego dojrzenia nasion, należy pamiętać że jeżówki mogą się między sobą swobodnie krzyżować. Roślina wymaga gleb próchnicznych, dość żyznych, średnio wilgotnych i przepuszczalnych. Preferuje stanowisko słoneczne. Bardzo łatwo można ją rozmnożyć przez podział kłączy na wiosnę. Korzenie są włókniste i zwykle znajdują się blisko powierzchni. Aby korzenie były wystarczająco duże do zbiorów musi minąć od 3 do 4 lat. Roślina jest wysoce ceniona w ogrodach, ze względu na swoje ozdobne i niespotykane u jeżówek żółte kwiaty. W jej bliskim sąsiedztwie można posadzić jeżówki o innym kolorze kwiatów, co zwiększy jej atrakcyjność.
Wszystkie dziewięć gatunków jeżówki ma ważne właściwości medyczne i wszystkie części rośliny wykazują działanie lecznicze. Tradycyjnie liście roślin były wykorzystywane przez Indian do leczenia reumatyzmu, świnki i odry, a korzenie do leczenia oparzeń i bólu zębów. Korzeń był żuty jako środek który zwiększał przepływ śliny i zapobiegał pragnieniu. Herbata z sproszkowanych korzeni i liści była podawana na ból dziąseł i ból gardła. Liczne badania farmakologiczne wykazały działanie immunostymulujące, bakteriostatyczne i aktywność przeciwwirusową. Może ona być stosowana jako środek przeciwbakteryjny w dowolnym miejscu na ciele. Jeżówka aktywuje makrofagi, zwiększa poziom białych krwinek i hamuje hialuronidazę drobnoustrojów. Jest często stosowana jako środek pobudzający odporność (może być używana przez maksimum 2 tygodnie ), jest przeciwwskazana w chorobach autoimmunologicznych.
