Pepperoncini

(Capsicum annuum)

Inne nazwy to „Tuscan”, „Pepperoncino”, „Peperoni”, słodka włoska papryka lub złote greckie papryki. Bardzo popularne papryki we Włoszech, szczególnie na południu, dają kopniaka prostym recepturom makaronów i dań z warzyw. W przeciwieństwie do peperoncino calabrese, ta wersja pepperoncini jest o wiele mniej pikantna.

Pepperoncini są słodkie łagodne i lekko ostre choć intensywne w smaku, zwykle używane do kanapek, sałatek (szczególnie do sałatki greckiej), pizzy, lub serwowane jako przekąska przed posiłkiem. Są znane w kuchni włoskiej jako „friggitelli” lub potocznie peperoni. Konserwowane w słoikach, dodają do potraw chrupiącej konsystencji. Ponadto są wykorzystane jako suszone i mielone lub konserwowane w oleju albo oliwie.

Marynowane peperoncini może się różnić w kolorze od jasno żółtego do jasno żółto-zielonego. Zazwyczaj są zbierane jasnozielone, niewyrośnięte gdy osiągną kilka centymetrów długości. Dzięki regularnym zbiorom na tym etapie, rośliny produkują znacznie więcej owoców.

W warunkach domowych jest wieloletnią, dekoracyjną, krzaczastą rośliną dorastającą do 80cm.

Tradycyjna włoska odmiana.

Wymaga dużo światła i ciepła. Z łatwością może być uprawiana jako wieloletnia roślina pokojowa.

Owoce:

• wielkość: 5 – 8cm
• dojrzałe po ok. 80 dniach
• kolor: jasno-zielone, czerwone gdy są dojrzałe
• Ostrość (Scoville): 100 – 900 SHU (2/10)